Οι Δένδιες

του
Κ. Καναβούρη

Δένδιας, φασίστας

Το ότι ο Ν. Δένδιας, υπουργός Προστασίας του Πολίτη, είναι ένα από τα φασίζοντα πρόσωπα αυτής της τρικομματικής κυβέρνησης δεν αποτελεί καινοφανή είδηση. Φρόντισε ο ίδιος να το αποδείξει πλειστάκις (και με ακατάσχετη δικολαβίστικη λογόρροια όποτε χρειάστηκε) μέχρι τώρα. Αρκεί να θυμηθούμε τον κουκουλονόμο. Αρκεί επίσης να θυμηθούμε την...
τοποθέτηση ενός καθαρόαιμου χουντικού στη θέση του γ.γ. του υπουργείου του. Το ότι ο εν λόγω Ανδρεουλάκος που μετείχε στη σύνθεση του χουντικού στρατοδικείου, το οποίο μεταξύ άλλων καταδίκασε έναν Παύλο Ζάννα (έναν ολόκληρο Παύλο Ζάννα γελοία φασιστόμουτρα), δεν αποτέλεσε κριτήριο αξιολόγησης αυτού του υποκειμένου που κάποτε ως νομομαθής γνωμάτευσε ότι η "επανάστασις" δημιούργησε δίκαιο, ουδεμία έκπληξη προκαλεί.
Άλλωστε τα φασίζοντα στοιχεία όχι μόνο της κυβέρνησης ή των βουλευτών αλλά και του ευρύτερου πολιτικού προσωπικού δεν απολείπουν από τις τάξεις της Ν.Δ. Τουναντίον μάλιστα. Το ότι η φρικώδης γελοιότητα είναι μέρος του πολιτικού σκεπτικού τέτοιων προσώπων επίσης δεν αποτελεί έκπληξη. Ποιος σοβαρός άνθρωπος θα εκστόμιζε αυτές τις σκοτεινές φαιδρότητες του Δένδια περί καθόδου των Δωριέων σχετικά με το μεταναστευτικό πρόβλημα. Μόνο άνθρωποι χωρίς έρμα, ασύμπτωτοι και γελοιόφρονες θα ομιλούσαν σαν να ξεπήδησαν από έκθεση ιδεών εξαταξίου γυμνασίου της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Άνθρωποι λοιπόν επικίνδυνοι γιατί αδυνατούν να αντιληφθούν πού πατούν και πού βρίσκονται. Άνθρωποι που, αν αφαιρέσεις από πάνω τους τα τενεκεδένια λιλιά αυτής της ολίγιστης και υποτακτικής εξουσίας (άλλωστε ποιος σοβαρός και αξιοπρεπής άνθρωπος θα δεχόταν να παριστάνει τον καραγκιόζη της Μέρκελ), κραυγάζουν από μακριά το γλίσχρο επίπεδό τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτούς επέλεξε να πριμοδοτήσει με πρωτοφανή, κατά κυριολεξία, τρόπο η ντόπια και προπαντός διεθνής ολιγαρχία του άυλου χρήματος, η οποία ταυτοχρόνως με επίσης κατά κυριολεξία πρωτοφανή τρόπο προσπάθησε (και προσπαθεί) να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Δένδιες, ουσιωδώς ανόητους και κομπορρήμονες χρειάζεται αυτή η εξουσία. Τέτοιους που όχι διαπραγμάτευση να μην μπορούν να κάνουν, αλλά ούτε τα στοιχειωδώς στοιχειώδη για να κρύψουν την ολιγότητά τους. Και ο Δένδιας αποτελεί ένα καλό τέτοιο παράδειγμα. Αν πράγματι πιστεύει όσα είπε περί καθόδου των Δωριέων, τότε πρόκειται για βλάκα. Αν δεν τα πιστεύει αλλά θεωρεί πως αποτελούν σύγχρονο πολιτικό λόγο, τότε θεωρεί όλους εμάς βλάκες. Και δεν ξέρω ποιο από τα δύο είναι το πιο επικίνδυνο.
Στα χαρακτηριστικά του προαναφερθέντος, όπως και του Σαμαρά (μα στ' αλήθεια τέλειωσε το Χάρβαρντ αυτός ο άνθρωπος, όπως και το άλλο τέρας ευφυΐας, ο Γιώργος Παπανδρέου), που μίλησε για ανακατάληψη των ελληνικών πόλεων από τους μετανάστες (περιλαμβάνονται άραγε και οι εργάτες στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας που τους σέρνανε σαν σφαγμένα ζώα οι περήφανοι Έλληνες, από τα αγροτικά τους;), θα μπορούσε να προσθέσει κάποιος και το ανιστόρητοι σε βαθμό κόκκινου συναγερμού, αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Είναι σα να ζητάς ορθογραφία από της μυλωνούς τον πισινό. Ή σα να ζητάς να πει δύο κουβέντες παραπάνω, εκτός από το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να μας γυρίσει στη δραχμή, εκείνο το κορμί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου του οποίου η μεγαλύτερη προσφορά στα πολιτικά πράγματα είναι να αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση μπορεί να ζήσει και χωρίς κυβερνητικό εκπρόσωπο.
Για την πατρίδα και το έθνος (εν τη ευρεία εννοία) δεν ξέρω, αλλά πού θα πάει; Θα το μάθουμε. Ελπίζω μόνο να μην το μάθουμε με τραγικό τρόπο. Όπως και με την παρουσία του Τζαβάρα στο συγχωνευμένο, υποβαθμισμένο και καταταλαιπωρημένο υπουργείο Πολιτισμού (πρώην υπουργείο με το συμπάθειο). Δεν ξέρω ποιος διεστραμμένος νους το σκέφτηκε: όχι μόνο να εξαερώσει το πρώην ΥΠΠΟ, αλλά και να τοποθετήσει επικεφαλής του τον ρέκτη λογορρήμονα (ακατασχέτως) Ηλείο πολιτικό. Το "πολιτικός" σ' αυτή τη χώρα που "είσαι ό,τι δηλώσεις" (που δεν το είπε ο Τσαρούχης, αλλά ο ηθοποιός Τζαβαλάς Καρούσος) παρακαλώ να εκληφθεί ως ένδειξη αβροφροσύνης σε κάποιον που έχει όχι μόνο άγνοια κινδύνου, αλλά γενικώς άγνοια. Θα μου πεις, τον εκάλεσε η πατρίς, τι να κάνει, να αρνηθεί; Θα ήτο απρεπές προς την πατρίδα. Η οποία πατρίς βρίθει από τέτοιους "ήρωες" είτε εν ενεργεία, είτε εν βαθυτάτη αποστρατεία, τους οποίους ουδείς ενθυμείται ΄πλην κάποιων τρωκτικών και έτσι κατά καιρούς τους βλέπουμε να ξεπηδούν τοποθετούμενοι σε διάφορα καλοπληρωμένα συνήθως πόστα του δημόσιου βίου. Τα οποία θα έπρεπε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως να συμπληρώνονται, με τη γνωστή φράση "η πατρίς ευγνωμονούσα".
Κι εμείς, όλο αυτό το σύμφυρμα, όλον αυτό τον δυσώδη πολτό, όλο αυτό το αρπακτικό συμπίλημα, αυτό το επιθετικό καρκίνωμα, το αντιμετωπίζουμε στα σοβαρά ως να επρόκειτο για φυσιολογική πολιτική αντιπαράθεση. Δεν είναι. Χρειάζεται να βρούμε τρόπους αντιπαράθεσης με το γελοίο. Ήδη η Βουλή δεν διαθέτει 300, αλλά 282 βουλευτές, εάν εννοείτε, τι εννοώ...

πηγή: Η ΑΥΓΗ