Από σήμερα κιόλας, ούτε μια στιγμή δεν πρέπει να αμελήσουμε το ιδιαίτερο καθήκον μας για την οργάνωση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Αναδεικνύοντας τις αιτίες της φτώχειας καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε όσο και όπως μπορούμε τις πιο επιτακτικές ανάγκες των ανθρώπων «την πόρτα ανοίγοντας το βράδυ» και κόβοντας τα σύρματα...
του κοινωνικού αποκλεισμού.
Το 1.655.053 πολίτες και το 27% των ψήφων που κατέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ στις 17 Ιουνίου αποτελεί την εντυπωσιακή διεύρυνση και εδραίωση, μιας ιστορικής σημασίας νίκης, που ξεκίνησε να διαγράφεται το απόγευμα της 6ης Μαΐου. Μιας νίκης σε μια μάχη που κερδήθηκε, στο πλαίσιο όμως ενός μεγάλου πολέμου, που δεν έχει ακόμα τελειώσει.
Είμαστε περήφανοι γι’ αυτό το αποτέλεσμα, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ, ο φορέας της ριζοσπαστικής αριστεράς ήταν αυτός, που τόσο μαζικά εξέφρασε τις ανάγκες και την ελπίδα τόσων πολλών ανθρώπων που πεισματικά επέμειναν, παρά την τρομοκρατία που τους ασκήθηκε. Και είμαστε επίσης αισιόδοξοι για το μέλλον, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να αποτελέσει τον κορμό ενός ευρέος λαϊκού, ταξικού ρεύματος. Ενός ρεύματος που επέλεξε μετά γνώσεως το φορέα της σύγχρονης, ριζοσπαστικής, κινηματικής, μαχητικής, ανανεωτικής αριστεράς, ξεπερνώντας τα πολλά και ψηλά εμπόδια που έπρεπε να υπερπηδήσει.
Είμαστε όμως ταυτόχρονα και ανήσυχοι, γιατί ο λαός μας με τα πολλά και οξυμένα –δεν το ξεχνάμε– προβλήματα, ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ ελπίζοντας και παλεύοντας να κερδηθεί η κυβέρνηση ώστε να λυθούν τα πιο επείγοντα απ’ τα προβλήματά του αυτά που διαμορφώνουν εκρηκτικές, οριακές καταστάσεις και δεν μπορούν να περιμένουν. Κανένας τώρα δεν πρέπει ν’ απογοητευθεί.
Το γεγονός ότι παρά το χαμηλό ποσοστό της ΝΔ και των συμμάχων της προέκυψε φιλομνημονιακή κυβέρνηση (με την πλήρη ηγεμονία της δεξιάς) δεν μπορεί, παρά μόνο εντελώς βραχυπρόθεσμα να λύσει το πρόβλημα για τις δυνάμεις του αστικού τόξου. Η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανής και καταλυτική, θα συνεχίζει να τους φοβίζει. Η πολιτική που θα ασκεί η νέα κυβέρνηση, θα συγκρίνεται πλέον αυτόματα από το λαό με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αρκεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κινηθεί ως αντιπολίτευση με την ίδια ευθύνη και αποφασιστικότητα που θα λειτουργούσε αν είχε εκείνος αναλάβει την κυβερνητική εξουσία. Αυτό σημαίνει άμεσα οργάνωση του αγώνα μας, μέσα στη Βουλή, στους χώρους εργασίας, στους δρόμους και στις πλατείες. Να μη μείνει ούτε για ένα λεπτό ήσυχη και απερίσπαστη η κυβέρνηση του μνημονίου, της τρόικας, των τραπεζιτών και των βιομηχάνων, για να μπορέσει να ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο. Αυτό σημαίνει επίσης άμεση κατάθεση στη βουλή όσων νομοσχεδίων σκοπεύαμε να καταθέσουμε ως κυβέρνηση, για τα εργασιακά δικαιώματα, την ανακούφιση των φτωχών και των ανέργων, για την τιμωρία της διαφθοράς, για την απλή αναλογική, για την προστασία του περιβάλλοντος, για την προστασία της δημόσιας περιουσίας. Να λειτουργήσουμε ως μια ισχυρή δύναμη αποτροπής στα αντιλαϊκά σχέδια που ετοιμάζουν και σύντομα ως δύναμη ανατροπής συντελώντας με τους αγώνες μας ώστε να αποτελέσουν μια σύντομη παρένθεση οι δυνάμεις της κεντροακροδεξιάς παρακμής που με την αγνώστων πλέον προθέσεων και προορισμού ομάδα του κ. Κουβέλη απειλούν να μας κυβερνήσουν.
Ενότητα και κοινή δράση της αριστεράς παρακούοντας τις ηγεσίες
Η απόφαση της ΔΗΜΑΡ να συμμετάσχει σε μια μνημονιακή κυβέρνηση με καθαρή ηγεμονία της δεξιάς μάλιστα εκδοχής της ΝΔ, με το δίδυμο των κομμάτων της διαφθοράς και της κατάρρευσης οικονομίας και κοινωνίας, είναι πολιτικά πράξη απαράδεκτη. Κατ’ αρχήν γιατί μετέφερε αυθαίρετα ψήφους πολιτών που την ψήφισαν ως αντιμνημονιακή δύναμη της αριστεράς, στο αντίπαλο στρατόπεδο. Έπειτα γιατί ενισχύει την αφερεγγυότητα και την αναξιοπιστία των κομμάτων και της πολιτικής, τη λογική «άλλα λέμε και άλλα κάνουμε». Και είναι πολύ χειρότερο όταν αυτό αφορά κόμματα που επικαλούνται αριστερές ιδέες και πολιτικές. Η πράξη αυτή συνιστά ηθική βλάβη για τις δυνάμεις της αριστεράς ακριβώς τη στιγμή που μεγάλα ρεύματα της ελληνικής κοινωνίας στράφηκαν και συνεχίζουν να στρέφονται προς αυτήν.
Για διαφορετικούς λόγους, όμως εξίσου βλαπτικές συνέπειες επιφέρει η στάση στην οποία επιμένει ακόμη και μετά το οδυνηρό γι΄ αυτήν αποτέλεσμα η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ.
Στον αντίποδα θεωρούμε μήνυμα εξαιρετικά ελπιδοφόρο τη στάση που αυθόρμητα ακολούθησαν εκατοντάδες χιλιάδες αριστεροί και αριστερές που στήριξαν την ελπίδα για τη συσπείρωση και τη νίκη της αριστεράς, προσπερνώντας και παρακούοντας κομματικές εντολές για να μην παραβιάσουν τις λογικές συνεπαγωγές της αριστερής σκέψης και συνείδησής τους. Η έντιμη αυτή στάση δημιουργεί νέες ευνοϊκές συνθήκες για την ενότητα και την κοινή δράση του κόσμου της αριστεράς και μας υποχρεώνει όλους στην άμεση υλοποίηση αυτής της ανάγκης.
Αλληλεγγύη και κίνημα νεολαίας, αντίδοτο στο φασισμό
Από σήμερα κιόλας, ούτε μια στιγμή δεν πρέπει να αμελήσουμε το ιδιαίτερο καθήκον μας για την οργάνωση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Η κοινωνία για να παλέψει πρέπει να επιβιώσει αλλά και για να επιβιώσει πρέπει να παλέψει. Αναδεικνύοντας τις αιτίες της φτώχειας καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε όσο και όπως μπορούμε τις πιο επιτακτικές ανάγκες των ανθρώπων «την πόρτα ανοίγοντας το βράδυ» και κόβοντας τα σύρματα του κοινωνικού αποκλεισμού.
Ιδιαίτερο επίσης καθήκον αποτελεί η ανάπτυξη των δυνάμεών μας στο χώρο της νεολαίας. Στο χώρο που η εμπιστοσύνη και η συμπάθεια στο ΣΥΡΙΖΑ, επείγει να μετατραπούν σε μια ενεργή μαζική, δυναμική και πολύμορφη συμμετοχή των νέων στις εξελίξεις. Με συνειδητοποιημένα κοινωνικά και ταξικά τα θύματα της κρίσης, με την αποτροπή μιας μεγαλύτερης φτωχοποίησης, και με οργανωμένη σε δύναμη κοινωνικής αλλαγής τη νεολαία, θ’ αρχίσει άμεσα να παρασκευάζεται το αντίδοτο στη δηλητηριώδη παρουσία του νεοφασισμού και της Χρυσής Αυγής. Ένα κίνδυνο μεγαλύτερο απ’ ότι προβλέψαμε, ένα μικρόβιο, που με την ανοχή αν όχι και την υπόθαλψη εκ μέρους των αστικών πολιτικών δυνάμεων εξαπλώνεται διεκδικώντας τη στήριξη των εγκληματικών πρακτικών του σ’ ένα πολιτικό σκέλος αποτελούμενο από ένα σημαντικό ποσοστό ψηφοφόρων που φαίνεται να διαμορφώνει πιο σταθερά μια αντιδημοκρατική, αντικοινοβουλευτική αντίληψη. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται η σχετική ευκολία με την οποία καταφέρνουν να τροφοδοτούν και να επανδρώνουν τις γαλέρες του μίσους στρατολογώντας στο χώρο της νεολαίας.
Δεν μπορεί τέλος όσοι αισιοδοξούν για τον ΣΥΡΙΖΑ και για την ελπίδα (όχι μόνο του δικού μας αλλά και άλλων λαών στην Ευρώπη και στον κόσμο) που φωλιάζει κάτω από τα φτερά του να μην αναζητούν τον τρόπο… ένας ΣΥΡΙΖΑ μαζικός, αριστερός, ριζοσπαστικός και βαθιά δημοκρατικός, με δημοκρατικές δομές και λειτουργίες να αποτελέσει το συντομότερο δυνατόν το εργαλείο. Ένα εργαλείο που θα μετατρέψει τα εκατομμύρια των ανθρώπων που επέλεξαν ΣΥΡΙΖΑ σε μια συμπαγή αποτελεσματική δύναμη, που να μπορεί να στηρίξει το δύσκολο και φιλόδοξο πολιτικό σχέδιο της αριστεράς.
Εννοείται, ότι για όλα αυτά που προτείνει να γίνουν, η ΑΚΟΑ, οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι, οι φίλες και φίλοι της, όλες και όλοι αυτοί που συγκροτούμε το ρεύμα της κομμουνιστικής ανανέωσης, της προοπτικής ενός σοσιαλισμού με δημοκρατία, ελευθερία και αυτοδιαχείριση, θα βρεθούμε στην πρώτη γραμμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου