Ελευθεροτυπία- Μετά την πτώχευση, έρχονται οι τράπεζες

Ένας χρόνος ακριβώς συμπληρώνεται από τότε που η Χ. Κ. Τεγόπουλος κήρυξε μονομερή στάση πληρωμών απέναντι στους 870 εργαζόμενούς της, ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι. Μόνο που η λιτή ανακοίνωση της διοίκησης δεν το περιέγραφε ακριβώς έτσι.

 

Της Αφροδίτης Πολίτη

Κάνοντας λόγο για «προσωρινή έλλειψη ρευστού», ζητούσε υπομονή και στήριξη από τους εργαζόμενους μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Υπομονή και... στήριξη δόθηκε για πέντε ολόκληρους μήνες απλήρωτης εργασίας, έναντι υποσχέσεων για δάνεια και απειλών για λουκέτο.

Η συνέχεια γνωστή: Από τέλη Δεκεμβρίου ξεκίνησαν ταυτόχρονα οι επαναλαμβανόμενες απεργίες και η αίτηση της εταιρείας για υπαγωγή στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα. Σήμερα, δύο μήνες μετά την απόρριψη της αίτησης για το 99, με τους εργαζόμενους εξουθενωμένους, διασπασμένους, με πολλούς να έχουν αναγκαστικά επιλέξει τον δρόμο της συναινετικής απόλυσης χωρίς αποζημίωση ή δεδουλευμένα, η αίτηση πτώχευσης που κατατέθηκε στις 26 Ιουνίου φέρνει νέα, αρνητική για τους εργαζόμενους τροπή στην υπόθεση.

Η κατάθεση της αίτησης πτώχευσης έγινε γνωστή εντελώς συμπτωματικά, καθώς οι δικηγόροι μερίδας εργαζομένων προσπαθούσαν να εκτελέσουν ευνοϊκές για τους εργαζόμενους αποφάσεις που είχαν κερδηθεί στα δικαστήρια. Για παράδειγμα, μόλις στις 9 Ιουλίου έγινε δεκτή από το δικαστήριο η συντηρητική κατάσχεση κινητής, ακίνητης περιουσίας και των σημάτων της Χ.Κ.Τεγόπουλος, από 77 εργαζομένους για το ύψος του ποσού που τους χρωστάει (5,43 εκ. ευρώ), ενώ έχουν ήδη κερδηθεί και θεωρητικά μπορούσαν να εκτελεστούν ασφαλιστικά μέτρα. Όμως τις φαινομενικά φιλεργατικές δικαστικές αποφάσεις ακυρώνει η αντίθετη δικαστική απόφαση που εκδόθηκε στις 6 Ιουλίου και απαγορεύει κάθε είσπραξη ασφαλιστικών μέτρων και ατομικών διώξεων μέχρι τη συζήτηση της αίτησης πτώχευσης στο δικαστήριο, στις 28 Νοεμβρίου.

Πρακτικά, η εταιρεία που επί ένα χρόνο έχει αφήσει απλήρωτους και χωρίς αποζημίωση τόσες εκατοντάδες εργαζόμενους και χρωστάει επίσης σημαντικά ποσά στα ασφαλιστικά ταμεία και την εφορία, κερδίζει πλήρη ασυλία από τις νόμιμες απαιτήσεις τους για άλλους 5 μήνες. Ερωτηματικά επομένως προκαλεί η κατάθεση της αίτησης πτώχευσης από έναν συγκριτικά πολύ μικρό πιστωτή, την εταιρία Eworx που παρείχε υπηρεσίες στήριξης της ιστοσελίδας του enet.gr, η οποία διεκδικεί το ποσό των 47.000 ευρώ. Η κίνηση της Εworx γίνεται παράλληλα με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων από την Άλφα Μπανκ, η οποία διεκδικεί επίσης τον τίτλο και το σήμα, ενώ οι απαιτήσεις της φτάνουν τα 25 εκατομμύρια ευρώ. Σε αυτό το δικαστικό κυκεώνα, με τις φήμες για μεταβίβαση της εφημερίδας σε επενδυτή να οργιάζουν, οι μόνοι πραγματικά χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι. Παραμένουν απλήρωτοι και αδύναμοι, κερδίζοντας αποφάσεις που δεν μπορούν να εκτελέσουν, ενώ η καταβολή των χρωστούμενων χρημάτων θα αναβάλλεται διαρκώς, με πιθανό κούρεμα ως και 80% μέσα από διαδοχικές νομικές ενέργειες.

Το προφανές συμπέρασμα από αυτή τη μακροχρόνια απεργιακή μάχη, εμβληματική για το χώρο των ΜΜΕ μαζί με τον αγώνα των εργαζομένων στο Άλτερ, είναι ότι η νομική οδός είναι η λιγότερο συμφέρουσα για τις εργατικές διεκδικήσεις, καθώς συνήθως ευνοεί ιδιοκτήτες και τράπεζες. Ο μαχητικός συνδικαλιστικός αγώνας όταν δεν παραμένει συντεχνιακός αλλά ενώνεται με τις μαζικές εργατικές διεκδικήσεις παραμένει η μόνη ρεαλιστική λύση