Τ. Κανταράς- ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΗ ΘΥΕΛΛΑ

του
Τ. Κανταρά

Δεν πέρασαν σαράντα μέρες από τις εκλογές, και θα έχουν απογοητευτεί πλήρως και οι πιο αισιόδοξοι οπαδοί του τρικομματικού συστημικού μπλόκ, που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, με διακηρυγμένο στόχο την επαναδιαπραγμάτευση, την επιμήκυνση και εν τέλει την σωτηρία των ψυχών μας. Ίσως να νιώθουν ήδη και την ενοχή της εκλογικής τους... συμπεριφοράς. Αλλά αυτό που ακολουθεί θα πονέσει  πλέον όλους. Τους αδύναμους βέβαια. Είτε αισθάνονται ενοχές, είτε  έπραξαν διαφορετικά. 

Η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα, οργανώνει πλέον  το PLAN B εφαρμογής των μέτρων, που θα προκαλέσουν πλήρη  εξαθλίωση των εργαζομένων και των ευρύτερων  λαϊκών στρωμάτων.

Ο Μινώταυρος του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, στην υπηρεσία επιβίωσης του συστήματος, θέλει και άλλο αίμα. Χρειάζεται για να τραφεί με άλλα 11,5 δις το 2013-14,  συν τα 3,5 δις της «χαλάρωσης» για το 2012. Το δε πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών  δεν αφήνει καμία αμφιβολία για το τι μέλλει γενέσθαι.

Νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, ένταση της φοροεπιδρομής στα λαϊκά στρώματα και μέσω των φορολογικών δηλώσεων και μέσω του χαρατσιού της ΔΕΗ, μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων,  ξεπούλημα των δημόσιων κοινωνικών επιχειρήσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, συντριβή των όποιων δικαιωμάτων των εργαζόμενων, αύξηση των τιμολογίων και κατάργηση της έννοιας των κοινωνικών υπηρεσιών.                                                 

Το μήνυμα στους ραγιάδες πρέπει να σταλεί άμεσα. Τώρα, στο ξεκίνημα της θητείας των τριών. Και να είναι σαφές. Καμία  παρέκκλιση από τις συμφωνίες με την τρόικα. Καμία ανοχή.Το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε σήμερα με την Χαλυβουργική. Θεωρήθηκε το καταλληλότερο δείγμα. Λόγω του αγώνα  μεγάλης  διάρκειας που δίνουν εκεί οι εργαζόμενοι, και της ευρύτατης συμπαράστασης που είχε από την κοινωνία.                                                                           

Ταυτόχρονα με το τσάκισμα της αντίστασης, πονηρά σκεπτόμενοι, επιχειρούν να φορτώσουν στην εργατική τάξη τα καταστροφικά σημερινά αδιέξοδα του ίδιου του συστήματος. Να χρεώσουν την αποβιομηχάνιση στους εργαζόμενους. Κατ’ αρχήν, οι τρείς αρχηγοί με τις δηλώσεις τους. Ακολούθησε ο υπουργός της «ανάπτυξης» κ. Χατζηδάκης, που διαπίστωσε «πως ζούμε σε σοβιετική χώρα». Μετά ο φύλακας των ιδανικών του έθνους κ. Άδωνις Γεωργιάδης ζήτησε «να μπει τέρμα στην Αριστεροκρατία».                                                                                                    

Φαίνεται πως δεν είχαμε αντιληφθεί και μείς, πως πενήντα χρόνια ζούμε υπό καθεστώς  ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Και πως δεν αντέχει άλλο ο κόσμος αριστερή κυβέρνηση!!!!!                                                           

        ΟΜΩΣ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ! Προτού βιώσουμε τον ολοκληρωτικό εφιάλτη, που μας επιφυλάσσουν, ας κάνουμε το πραγματικό κοινωνικό εγερτήριο!                                                                                             

Κοινωνικό ΕΓΕΡΘΗΤΩ λοιπόν στον Ασπρόπυργο!                                                                                  

Κοινωνικό ΕΓΕΡΘΗΤΩ σε κάθε παραγωγικό κομμάτι που χτίστηκε με ιδρώτα και αίμα και σήμερα κατεδαφίζεται.                                                                                              

Κοινωνικό ΕΓΕΡΘΗΤΩ σε κάθε γωνιά της χώρας που απειλούν με εξολόθρευση τον Έλληνα εργαζόμενο και συνταξιούχο.

 Σήμερα, στο όνομα και της επίθεσης στη Χαλυβουργική, που είναι επίθεση σε όλους τους εργαζόμενους, ακόμα και σε αυτούς που μπήκαν με την συνοδεία των ΜΑΤ, επείγει να ανασυνταχθεί με γρήγορους ρυθμούς ένα ενωτικό εργατικό και λαϊκό κίνημα που θα αντισταθεί και θα ανατρέψει τη βάρβαρη πολιτική τους. Η πάλη αυτή είναι μια σκληρή ταξική πάλη, αλλά χωρίς αυτήν η όποια εκλογική προσμονή και ελπίδα μπορεί να αποδειχτεί φρούδα.

Μέσα σ’ αυτή την ζωντανή, δύσκολη, αλλά αναγκαία πολιτική-κοινωνική διαδικασία, μπορεί  ένα πολιτικό ενωτικό μαζικό κίνημα, να ανατρέψει την πολιτική που εξοντώνει το λαό και όσους (κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ) την υλοποιούν.

Αυτό το κίνημα πρέπει να συνδέσει με τον καλύτερο δυνατό και πειστικό τρόπο την απόκρουση των σκληρών αντιλαϊκών πολιτικών με  στόχους –κλειδιά για την πορείας της χώρας, που είναι πρώτα απ’ όλα η κατάργηση του μνημονίου, η διαγραφή του δυσβάστακτου χρέους της, η άρνηση αποπληρωμής του.

Αυτό το κίνημα πρέπει να αντιστοιχείται και να στηρίζεται πολιτικά από την ευρύτερη δυνατή συμπαράταξη και συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς, βασική προϋπόθεση για την πολιτική ανατροπή στη χώρα.

Και η ξεκάθαρη περιγραφή των στόχων  μιας ριζοσπαστικής αριστερής κυβέρνησης της επόμενης μέρας, θα επηρεάσει καθοριστικά τις μάχες του σήμερα και θα βάλλει τις προϋποθέσεις μιας μαχητικής λαϊκής στήριξης της διακυβέρνησης  αύριο.