Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Κυκλοφόρησε η "ΙΝΩ" του Ημαθιώτη συγγραφέα Θ. Στυλίδη

Η Ινώ είναι η ιδέα. Ο Μίνως είναι αυτός που κουβαλάει την ιδέα. Η Ινώ είναι το σκληρό υλικό της ζωής, άφθαρτη από ζωή και θάνατο γιατί έχει τη ζωή και τον θάνατο αυτών που την κουβαλούν. Ο Μίνως είναι το μαλακό κομμάτι της σάρκας. Είναι το πάθος, η όρεξη για ζωή, είναι ο άμοιρος που ερωτοτροπεί με τις ιδέες.
Πηγαίνει αρχικά στο σπίτι για να βρει τον εαυτό του, το ποιος είναι και τι θα κάνει με αυτό που είναι. Το σπίτι είναι το κέλυφος. Ο πρόναος, ξαφνικά...
του φανερώνεται η ιδέα (Ινώ) και την ερωτεύεται. Περνάει καιρό μαζί της παίζοντας και δοκιμάζοντας τις αντοχές τους. Η Ινώ τον ερωτεύεται αλλά τα θέλει όλα από αυτόν.
Μετά την εφηβεία, ο Μίνως περνάει σε πιο ρεαλιστικά μοτίβα ψάχνοντας μέσα από την επανάσταση να ζήσει την ιδέα. Έτσι η Ινώ φεύγει από αυτόν και συνεχίζει με άλλους, αλλού. Την στιγμή που ξεκινάει η έναρξη του συμβουλίου αγωνιά και αντιλαμβάνεται ότι μονάχα με ρεαλισμό δεν πρόκειται να ζήσει καμιά επανάσταση και καλεί ξανά την ιδέα η οποία έρχεται μέσω του IZIDORE, τον οποίο τον αποδέχεται γιατί του μοιάζει. Ο IZIDORE έχει την Ινώ την ίδια Ινώ γιατί ο IZIDORE κουβαλάει την ιδέα. Ο Μίνως βλέπει στον IZIDORE και γοητεύεται από αυτόν ότι είναι δοσμένος στην ιδέα. Όσο πλέον μέσω του IZIDORE είναι κοντά του η Ινώ πλησιάζουν και πάλι.
Όταν ο IZIDORE κάνει το λάθος και βουτάει στον ρεαλισμό όπως είναι το ότι σκότωσε κάποιον άλλον και έτσι νεκρώνει το ιδεατό από πάνω του και τελειώνει το όνειρο γι αυτόν φυγαδεύονται Μίνως και Ινώ ξανά στο σπίτι. Ο Μίνως μέσα από το δράμα του IZIDORE έχει βρεθεί σε ένα μεγάλο δίλημμα, αν θα αφεθεί στην Ινώ ή αν θα γυρίσει στο συμβούλιο να ζήσει τον ρεαλισμό. Εκεί η Ινώ του ζητάει να διαλέξει, η την ιδέα ή τον ρεαλισμό.
Τον αφήνει για να αποφασίσει και αυτός πάει στην Αρμενία (μέλλοντικό Αράν) για μια εσωτερική αναζήτηση. Εκεί προσελκύεται και από μια άλλη ιδέα, αυτή της θρησκείας, αλλά αποφασίζει να γυρίσει στην Ινώ.
Γυρίζοντας ξέρει ότι θέλει μονάχα την Ινώ, πηγαίνει στο συμβούλιο και ξεκόβει από όλους. Μετά τρέχει να βρει την Ινώ στα Αράν τα Ιρλανδικά (παρελθόν) για να τις αφιερωθεί.
Η Ινώ είχε μείνει έγκυος από τον Μίνω όπως γίνεται πάντα με τις ιδέες και αυτούς που τους κουβαλάν. Του Μίνω τελείωνε ο χρόνος που μπορούσε να κουβαλάει ιδέες, από δω κι ύστερα θα μπορεί να μιλά για τις ιδέες. Ιδέες κουβαλάνε μονάχα νέοι. Η Ινώ το ξέρει και αποφασίζει να ρίξει το παιδί για να μείνει μαζί με τον Μίνω. Αυτός όμως αντικρίζει την ιδέα στην αποτυχία της να κρατηθεί ζωντανή και αποφασίζει να αποσυρθεί. Ως τότε όπου κι αν γυρνούσε έβλεπε την Ινώ, από την στιγμή που η Ινώ αποφάσισε να μη ζήσει παρά μόνο αν την κουβαλήσει ο Μίνως έχασε την λάμψη που είχε στα μάτια του. Τότε ξέρει η Ινώ ότι Θα αυτοκτονήσει αφού δεν έχει άλλον να την κουβαλήσει και ο έρωτας της χάθηκε για αυτόν. Άλλωστε ο Μίνως δε μπορεί να κουβαλήσει τόσο βάρος.
Στο τέλος ο Μίνως αφήνεται σε έναν λήθαργο και καταλήγει σαν ξωτικό που μοιράζει λέξεις από στίχους ποιημάτων σε ανθρώπους τυχαία, ξεχνώντας τα πρόσωπα αλλά θυμάται τις λέξεις και προσπαθεί μέσα σε μια μέρα να συναντήσει όποιους κάνουν τον αγαπημένο του στίχο κάθε φορά.

Στοιχεία της έκδοσης:
Μυθιστόρημα
σχήμα: 14χ21
σελίδες: 208
τιμή: 12 ευρώ.
Κεντρική διάθεση: Εύμαρος, τηλ.: 210 95 87 083 / Πέτρος Κακολύρης

2 σχόλια:

αορατηεσαρπα είπε...

μολις τελειωσα το βιβλιο... θελω να κατσω σε ενα ξυλινο τραπεζι και να πιω ενα ποτηρι κοκκινο κρασι κατω απο τα γυμνα φθινοπωρινα κλαδια...
να με πιει η ατμοσφαιρα και η μυρωδια του αερινου κορμιου σου..

αορατη_εσαρπα είπε...

μολις τελειωσα την αναζητηση ταξιδευοντας απο σελιδα σε σελιδα.. θελω να κατσω σε ενα ξυλινο τραπεζι να πιω ενα ανθρωπινο ποτηρι κοκκινο κρασι, κατω απο τα γυμνα φθινοπωρινα κλαδια.. να μου φερει ο αερας το γυμνο κορμι σου, κραυγαζοντας βοηθεια για να βγουμε απο αυτον τον κοσμο που τοσο μας κρατα πισω..