Οι προγραμματικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, η πρόσκληση για ενότητα και η στάση της Αντικαπιταλιστική Αριστερά

Χρ. Λάσκος

Άκουσα χτες τον Χρήστο Λάσκο, οικονομολόγο και γνωστό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ (ανήκει στο Κοκκινοπράσινο Δίκτυο) και εκ των στενών συνεργατών του επικεφαλής του σχήματος Αλ. Τσίπρα. Ως συνδιαμορφωτής του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ ο Χρ. Λάσκος ήταν ο αρμοδιότερος να απαντήσει στις απορίες που έχουν τα μέλη και οι ψηφοφόροι του κόμματος σε μια σειρά ζητήματα.



Το κυριότερο θέμα που απασχολεί τους...
 πολίτες είναι τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις που έχουν υποστεί κανονικό πετσόκομμα και έχουν πλέον καταντήσει μισθοί πείνας.


Βέβαια, στη χτεσινή εκδήλωση που διοργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ Αλεξάνδρειας ετέθησαν και άλλοι προβληματισμοί που αφορούσα τόσο σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής όσο και γενικότερα αλλά το κυρίαρχο ήταν τα οικονομικά θέματα.


Ο κ. Λάσκος επιχείρησε να απαντήσει σε όλα αλλά ήταν εμφανής η αντίφαση του κατά πόσο όλα αυτά που είπε έχουν βάση και πιθανότητες επιτυχίας στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος και της ευρωζώνης που με φανατισμό διακηρύσσει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει να παραμείνει η χώρα συν το γεγονός ότι η χώρα δεσμεύεται από δυο Μνημόνια...


Ο ομιλητής εξ αρχής ξεκαθάρισε ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πρωτεύον ζήτημα που καθορίζει και την ταυτότητα του χώρου, η επιδίωξη με κάθε μέσο στην ευρωζώνη και το ευρώ. Επιχειρηματολόγησε υπέρ αυτής της άποψης λέγοντας ότι δεν ευνοείται σε καμιά περίπτωση η χώρα μας να απομονωθεί φεύγοντας από το ευρώ και ουσιαστικά να μετατραπεί σε μια οικονομία με στενά εθνικά χαρακτηριστικά που ουσιαστικά θα έχει να ανταγωνιστεί τόσο το ευρώ όσο και τις άλλες χώρες που πιθανόν να την ακολουθήσουν.


Ταυτόχρονα είπε ότι αν παρελπίδα η χώρα φύγει από την ευρωζώνη όχι με υπαιτιότητά της, τότε θα είναι ακόμα μεγαλύτερη η αναγκαιότητα να υπάρχει στο τιμόνι της μια κυβέρνηση της Αριστεράς ώστε να διαχειριστεί την επόμενη μέρα που θα είνα δύσκολη.


Τον άκουσα να υποστηρίζει ότι είναι σχεδόν εύκολη η ανάταξη του πρωτογενούς τομέα που έχει πολύ μικρό έλλειμμα, το υπολόγισε στα 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ, όταν οι εισαγωγές των καλλυντικών είναι πολλαπλάσιες!


Είπε ότι πρώτη επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ είναι να δημιουργήσει έναν κρατικό τραπεζικό μηχανισμό που θα αποτελέσει τον βασικό πυλώνα της ανάπτυξης αφού μέσω αυτού θα χρηματοδοτηθούν μικρές επιχειρήσεις και θα τονωθεί η αγορά.


Ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει κανένα ταμιακό πρόβλημα σήμερα και μέχρι το τέλος του 2012 και ως εκ τούτου θα καταβάλλονται μισθοί και συντάξεις κανονικά. Είπε ότι θα υλοποιηθεί το “Περιουσιολόγιο”, το οποίο χαρακτήρισε ως ένα από τα τρία βασικά εργαλεία της κυβέρνησης της Αριστεράς το οποίο σε συνδυασμό με την αναδιανομή του εισοδήματος που θα ωφελήσει τις φτωχές τάξεις θα ανατάξει την οικονομία και θα χτυπήσει τη φτώχεια.


Ο Χρ. Λάσκος απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις πιθανές αντιδράσεις των ιδιοκτητών μεγάλων επιχειρήσεων που θα επιχειρήσουν να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους σε γειτονικές χώρες είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο πλευρό των εργαζομένων ακόμα και στην επιλογή τους να προχωρήσουν στη συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης στη λογική της αυτοδιαχείρισης με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο και βέβαια να χρηματοδοτήσει την προσπάθεια αυτή μέσω του κρατικού τραπεζικού συστήματος.


Ανέφερε μάλιστα εις επίρρωση το παράδειγμα της αυτοδιαχειριζόμενης Ισπανικής Μοντραγκόν, ενός εμπορικού κολοσσού που ανήκει σε 80 χιλιάδες ισομέτοχους και είναι ένας κερδοφόρος οργανισμός που λειτουργεί εδώ και δεκαετίες σε συνθήκες καπιταλισμού.


Ο ομιλητής, τέλος, αναφέρθηκε και στην “συμβουλή” του Tariq Ali να ψηφίσει ο λαός τον ΣΥΡΙΖΑ “παραλείποντας” βέβαια να πει ότι ο πακιστανικής καταγωγής αγωνιστής της αριστεράς είπε ότι η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει δική της νομισματική πολιτική γεγονός που σημαίνει έξοδο από το ευρώ κάτι που αντιπαλεύει ο ΣΥΡΙΖΑ.


Δεν ξέρω αν οι πολίτες που ανταποκρίθηκαν στο χτεσινό κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ Αλεξάνδρειας έφυγαν “σοφότεροι” αλλά προσωπικά έφυγα με μια αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκπέμπει έναν γενικόλογο πολιτικό λόγο από τον οποίο απουσιάζουν οι αντικαπιταλιστικές αναφορές που αντικαθίστανται με την υψηλή φορολογία των μεγαλοεπιχειρηματιών για παράδειγμα. Απουσιάζει το σοσιαλιστικό όραμα που υποτίθεται ότι παλεύει ο χώρος και είναι ενδεικτικό ότι στην μια και πλέον ώρα της εκδήλωσης ουδέποτε ακούστηκε αυτός ο όρος.


Έχω την βεβαιότητα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να “εξανθρωπίσει” το άγριο καπιταλιστικό σύστημα, να στηρίξει τα φτωχά λαϊκά στρώματα που εξαθλιώνονται πάντα μέσα στο πλαίσιο του καπιταλισμού.


Εύλογα αναρωτιέται κανείς αν αυτό είναι εφικτό τόσο πολιτικά όσο και πρακτικά δεδομένου ότι τα μέσα παραγωγής θα συνεχίσουν να ανήκουν στους σημερινούς ιδιοκτήτες που επιβάλλουν εργασιακούς όρους μεσαίωνα και όταν απουσιάζει το λαϊκό κίνημα από τους δρόμους που θα στήριζε τέτοιες μεταρρυθμίσεις. Μπορεί ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ να επικαλείται το παράδειγμα της Βενεζουέλας αλλά εύκολα κανείς μπορεί να αναφερθεί και να θυμίσει το εγχείρημα της Χιλής...


Ο ΣΥΡΙΖΑ μετ΄ επιτάσεως αναφέρεται στην ενότητα της Αριστεράς και συμπεριλαμβάνει σ΄ αυτή τόσο την δεξιόστροφη ΔΗΜΑΡ όσο και την αντικαπιταλιστική (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ) θέλοντας να στηρίξει τον προγραμματικό του στόχο. Είναι φανερό ότι το κάλεσμα αυτό προκαλεί φυγόκεντρες τάσεις στην πέραν του ΣΥΡΙΖΑ αριστερά αφού ο κόσμος θέλγεται από ωραίες προτάσεις νομίζοντας ότι αυτές θα υλοποιηθούν από τα πάνω, από μια κοινοβουλευτική εξουσία και με το λαό στον καναπέ.


Προσωπική μου άποψη είναι ότι το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι καταδικασμένο να αποτύχει και θα συμπαρασύρει όλη την Αριστερά στην απαξίωση. Ωστόσο, θεωρώ ότι μια δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά μπορεί να παίξει το ρόλο του αντίβαρου και να “τραβήξει” την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προς τη δική της ατζέντα ώστε ο τελικός ωφελημένος να είναι ο κόσμος της εργασίας.


Το στοίχημα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι μεγάλο και δύσκολο, όπως είναι χρόνια τώρα. Να παραμείνει στους δρόμους, στα Κινήματα στις γειτονιές. Να συνεχίσει να δρα με συνέπεια και αποφασιστικότητα ώστε να διαμορφώνει συνθήκες αντίστασης στη σοσιαλδημοκρατική κυβερνητική πορεία της αυριανής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.


Μ΄ άλλα λόγια, πρέπει να αξιοποιήσουμε τη συγκυρία προς όφελος των εργατών που πρέπει να αποκτήσουν το χαμένο τους εισόδημα, να αποκαταστήσουμε τις εργασιακές συνθήκες που διαλύθηκαν, να ενισχυθούν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι που πλήττονται και διαλύεται ο πρωτογενής τομέας με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ο λαός με διατροφική ανεπάρκεια, με πείνα δηλαδή.


Η αντικαπιταλιστική Αριστερά πρέπει να συνεχίσει να κάνει “κριτική από αριστερά” στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι ως κυβερνητικός κολαούζος αλλά ως επαναστατική συνιστώσα με δράση στους δρόμους και στα σωματεία των εργοστασίων και τους χώρους δουλειάς.