ΗΜΑΘΙΑ- Προεκλογική εκστρατεία για γέλια. Ογκόλιθοι της πολιτικής, άφωνοι ρήτορες και πολλά .."εεεε.."

Έκλεισε επίσημα η προεκλογική περίοδος αλλά ουδόλως ολοκληρώθηκε η επικοινωνιακή επίθεση που δέχτηκαν οι αναγνώστες, κυρίως του ηλεκτρονικού τύπου, από μερίδα υποψηφίων βουλευτών που ορισμένοι έφτασαν στη γελοιότητα να εξυμνούν τον εαυτό τους γράφοντας σχόλια ή "ειδήσεις" και αποστέλλοντάς τες ώστε να δημοσιευτούν ως σχόλια των μέσων.. Και τι δεν διαβάσαμε όλο αυτό το διάστημα.

Οι άνθρωποι που είχαν επιφορτιστεί με την επικοινωνία των υποψήφιων βουλευτών έβαλαν τα...
δυνατά τους και έγραφαν εκθέσεις, ολόκληρα κατεβατά άλλοι κι άλλοι μικρά αλλά διθυραμβικά σχόλια που αν τα δει κανείς εκτός Ημαθίας θα νομίζει ότι εδώ στο νομό έχουμε τον Τσώρτσιλ και τον Αϊζενχάουερ, άντε τον νέο Βενιζέλο. Οι υποψήφιοι τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, γιατί εκεί εμφανίζεται αυτή η γελοία συμπεριφορά, άρχισαν έναν αγώνα δρόμου για το ποιος θα βγει περισσότερες φωτογραφίες και το ποιος θα προλάβει να πάει πρώτος στον Μητροπολίτη να πάρει την ..ευχή του.

Αμέσως μετά ο πιο πολυφωτογραφημένος ήταν ο Καραπαναγιωτίδης. Δε ξέρω γιατί τον επισκέφθηκαν όλοι οι υποψήφιοι, αλλά κάτι θα έχει, δε μπορεί. Μπορεί να ζηλεύουν τη φωτογένειά του. Πάντως, αν πήγαν να ενημερωθούν, αυτό δείχνει το πόσο άσχετοι είναι με τα προβλήματα του Νομού και ότι πήγαν να τον δουν για να ενημερωθούν.
Μετά αρχίζει το σαφάρι. Πήραν σβάρνα τις λιγοστές βιομηχανικές μονάδες, βγήκαν φωτογραφίες με κανονικό στήσιμο ώστε να φαίνεται έκδηλο ενδιαφέρον και προβληματισμός εκ μέρους τους και στη συνέχεια πήραν σειρά τα Νοσοκομεία και τα καφενεία της Ημαθίας.

Φωτογραφίες των υποψήφιων δείχνουν ότι συναντήθηκε ο τάδε υποψήφιος με τρεις συνταξιούχους, οι νεότεροι αυτόν το καιρό είναι στα χωράφια, και το κείμενο που συνοδεύει τη φωτογραφία λέει ότι έγινε αποδεκτός με ενθουσιασμό από τους κατοίκους του χωριού και συζήτησε μαζί τους τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και δεσμεύτηκε ότι θα αγωνιστεί στη Βουλή για να αλλάξει η κατάσταση.

Η γελοιότητα συνεχίζεται όμως. Ορισμένοι υποψήφιοι δεν το βάζουν κάτω. Τι κι αν ορισμένοι που τους δέχονται αναγκαστικά δε θέλουν να βγουν φωτογραφία. Τι κι αν αρνούνται, αυτοί επιστρατεύουν τον διευθυντή και κορδώνονται δίπλα του και γράφουν στη λεζάντα ότι έγιναν δεκτοί στον εργασιακό χώρο με ικανοποίηση. Όχι, κανείς δεν έγραψε ότι έγινε δεκτός με επευφημίες. Ίσως δεν το σκέφτηκαν τα τσακάλια της επικοινωνίας. Την άλλη φορά να το έχουν υπόψη τους.

Είδα φωτογραφία υποψήφιας που πήγε να συναντήσει πρόεδρο φορέα και έχει ύφος ...Λαγκάρντ. Τόσο σπουδαίο ήταν το θέμα που στο ένα χέρι κρατούσε τις σημειώσεις της και στο άλλο το ..σακάκι της έτοιμη να φύγει μόλις τελείωσε η φωτογράφιση. Όμως, στο κείμενο που εστάλη ήταν τόσο αναλυτικά γραμμένα τα θέματα της συζήτησης, που όμως δεν έγινε ποτέ για τον απλό λόγο ότι για να γίνει συζήτηση για τα μισά εξ αυτών θα έπρεπε να συζητά με τον πρόεδρο μια βδομάδα.

Είδαμε να δημοσιεύονται "ειδήσεις" για τις συγκεντρώσεις των υποψήφιων βουλευτών. Δεν υπήρχε τίτλος που να μην ήταν γραμμένος στον υπερθετικό. Τι κοσμοσυρροή είδαμε, τι πανζουρλισμός, τι πανικός... Όλα τα είδαμε όταν στις συγκεντρώσεις, όπου έγιναν και όποιος τόλμησε να κάνει δε μάζεψαν πάνω από εκατό άτομα κι αυτά τα περισσότερα ήταν μεταφερόμενα.

Από την άλλη όμως, υπήρξαν ορισμένοι υποψήφιοι που δεν τόλμησαν να κάνουν συγκεντρώσεις γιατί πολύ απλά ούτε κόσμο θα είχαν, ούτε ξέρουν τι να πουν και ούτε ξέρουν να μιλάνε.
Και τι σκέφτηκαν; Να ακολουθήσουν την τακτική του όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Είπαν με δηλώσεις τους ότι θεωρούν ξεπερασμένες αυτές τις πρακτικές και ότι δεν αναζητούν ακροατές που δεν έχουν τη δυνατότητα να μιλάνε και επέλεξαν άλλους τρόπους επικοινωνίας. Δε ξέρω αν τους βρήκαν, αλλά είναι βέβαιο ότι ούτε με στημένες και πληρωμένες συνεντεύξεις που προμοτάρουν έναν υποψήφιο μπορούν να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο που βράζει, αγωνιά και θέλει να εκφραστεί κατά πρόσωπο.
Επιπλέον, φάνηκε ότι η μη επιλογή ανοιχτών συγκεντρώσεων δεν οφείλονταν σε νέους τρόπους επικοινωνίας, αλλά σε φόβο ρεζιλέματος, αφού κατά τα άλλα ακολούθησαν για όλη την υπόλοιπη προεκλογική τους φιέστα γνωστές και τετριμένες τεχνικές, όπως πληρωμένες-τυφλοσούρτες συνεντεύξεις, μοίρασμα βιογραφικών σε πολυτελή έντυπα μέσω ντιλίβερι και ενίοτε δημοσίευση φωτογραφιών, όταν έλαχε σε κάνα χωριό καμμιά παρέα γνωστών απ' τα παλιά.

Αυτά όμως δεν είναι η επαφή που ο κόσμος έχει ανάγκη. Πού όμως να τολμήσουν οι υποψήφιοι των κομμάτων του Μνημονίου να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο. Πού να τολμήσουν να περπατήσουν στα χωριά και στα καφενεία. Σε όσα πήγαν και βρήκαν τους απολύτως δικούς τους ανθρώπους βγήκαν φωτογραφίες και βγήκαν απο την υποχρέωση.

Θα πει κάποιος ότι όλα αυτά ειναι θεμιτά. Πρέπει να δημιουργήσουν κλίμα νίκης οι υποψήφιοι. Να συμφωνήσω. Γιατί, όλοι τους το μόνο που σκέφτονται είναι η δική τους, προσωπική, επιτυχία και ούτε που τους νοιάζει η επιτυχία του κόμματός τους. Οι μεν του ΠΑΣΟΚ το έχουν πάρει απόφαση ότι έχασαν και οι δε της ΝΔ ότι δεν κάνουν αυτοδύναμη κυβέρνηση κι ότι θα αναγκαστούν να συνεργαστούν με τους Πασόκους.

Το γελοίον του πράγματος είναι όμως το εξής: Να προσπαθείς να εμφανιστείς ως σοβαρός πολιτικός, ως πολιτικός που κάνεις μια άλλου τύπου προεκλογική εκστρατεία και να μετέρχεσαι της υπερβολής για να κρύψεις τη γύμνια σου.
Αναφέρομαι σε νεόκοπο πολιτικό που βάλθηκε να μας πείσει ότι στα δυο χρόνια της παρουσίας του στη Βουλή η Ημαθία απέκτησε τον πολιτικό ογκόλιθο, τον Μέσι της πολιτικής σκηνής που ήδη έγινε αποδεκτός από το πολιτικό σύστημα των Αθηνών γιατί τον καλούν να βγαίνει στα παράθυρα των τηλεοράσεών τους. Δηλαδή; Τι μήνυμα θέλει να περάσει ο ποιητής; Ότι αυτός έχει πλέον τις άκρες και μπορεί να ικανοποιήσει αιτήματα; Και τότε γιατί έκλεισε η ΕΝ.ΚΛΩ; Γιατί δεν έγινε ο κάθετος άξονας Πατρίδα - Σκύδρα; Γιατί η περιοχή του νεαρού Τόλκα έχει χτυπήσει τα υψηλότερα νούμερα στην ανεργία; Γιατί ο δήμος Νάουσας του οποίου ηγείται ο Καραμπατζός, στενός πολιτικός φίλος του, διαμαρτύρεται για το οικονομικό στραγγάλισμα που του έκανε η Κυβέρνηση της οποίας ο ίδιος ήταν μέλος για δυο μήνες;
Ακούσαμε πολλές φορές εκπρόσωπο υποψήφιας βουλεύτού να αξιολογεί ως σπουδαία είδηση το ότι η υποψήφια πήγε και εκκλησιάστηκε το πρωί ενώ την παραμονή πήγε και στη λιτανεία του αγίου τάδε. Μιλάμε για παράκρουση.

Κι όμως, αυτές οι πρακτικές ήταν κανόνας για όλους σχεδόν τους υποψήφιους των δυο κομμάτων. Είναι φανερό ότι η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Ο κόσμος βλέπει τη γελοιότητα αυτή με τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα και γελάει. Και το γέλιο είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε έναν πολιτικό. Η αποκαθήλωση μπορεί να γίνει με αξιοπρέπεια.

Που όμως να βρεθεί αυτή όταν οι ίδιοι οι υποψήφιοι δέχονται να απαντούν σε στημένες ερωτήσεις με στημένες απαντήσεις και να ...τα χάνουν. Να μπλοκάρουν, να αρχίζουν τα "εεεεεε", "αααααα .." και άλλα φωνήεντα.
Είναι σα να τρέχεις μόνος και να έρχεσαι δεύτερος. Κι όμως, να νομίζεις ότι λες σπουδαία πράγματα ενώ λες κοινώς παπάρες.

Κι όμως, όλοι αυτοί που θύμιζαν έναν περιοδεύοντα θίασο, όλοι αυτοί που δεν είπαν ούτε μια λέξη για την πραγματική πολιτική, ούτε μια φράση για την πραγματική ζωή των συμπολιτών θέλουν να μας σώσουν. Αυτοί θέλουν, εμείς θα τους το επιτρέψουμε;

Προτρέχω και απαντώ: Ναι, θεωρώ βέβαιο ότι αντί ο κόσμος να τους στείλει αδιάβαστους όλους και στο σπίτι τους και επιλέξει όχι πρόσωπα αλλά πολιτικές θα κάνει ακόμα μια φορά το λάθος και  θα στείλει στη Βουλή μια από τα ίδια. Όμως, τη Δευτέρα ας μην κλαίγονται...