άποψη- Διακρίσεις και προκαταλήψεις

της
Z. Θεοδωροπούλου*

Τα τελευταία χρόνια της ζωής μας βιώνουμε μπορώ να πω σε έντονο κλίμα
την διάκριση και τον ρατσισμό! Πλέον ο ρατσισμός αποτελεί φαινόμενο της καθημερινότητας μας, αφού οι περισσότεροι από εμάς όταν βλέπουμε κάποιον που έχει διαφορετική εμφάνιση διαφορετικό χρώμα,
άλλη θρησκεία τον αποφεύγουμε και ίσως τον σιχαινόμαστε. Ποιος όμως μπορεί να καθορίσει την ανωτερότητα κάποιας φυλής και την κυριαρχία της επί των άλλων;

Ας πάρουμε παράδειγμα τους...
εκπαιδευτικούς χώρους. Σίγουρα τα παιδιά που δέχονται τον ρατσισμό στο σχολείο νιώθουν πολύ άσχημα ενώ δεν φταίνε! Γιατί ένα παιδί να ευθύνεται που γεννήθηκε μαύρο, σε άλλη χώρα, με διαφορετική θρησκεία ? Βέβαια δεν είναι μόνο αυτές οι αφορμές που τα παιδιά δείχνουν ρατσισμό προς κάποιον άλλον. Τα κιλά, τα χαρακτηριστικά όπως τα γυαλιά και τα σιδεράκια, τα στίγματα στο πρόσωπο , η οικονομική κατάσταση ,το επάγγελμα των γονιών, ακόμα και οι μάρκες των ρούχων αποτελούν σημαντικό λόγο ώστε να μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε παιδιά από την ομάδα των πολλών. Ποιος όμως καθορίζει τους πολλούς;
Πλέον τον χωρίζουμε και σε κατηγορίες όπως :ο Φυλετικός ρατσισμός, Κοινωνικός ρατσισμός (εξωτερική εμφάνιση κ.τ.λ)και ο Θεσμικός ρατσισμός. Κατά την γνώμη μου τα αίτια αυτής της διάκρισης είναι η δημιουργία προκαταλήψεων και στερεοτύπων από την οικογένεια, η απουσία κριτικής σκέψης για διάφορα πράγματα, διαφόρων ατόμων χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, εύκολη επιρροή του ανθρώπου σε θέματα προπαγάνδας που έχουν ως κύριο θέμα τον ρατσισμό και βασικά και κύρια αίτια είναι η ανεργία και η έλλειψη παιδείας
Το δείγμα ρατσισμού προς τους μετανάστες είναι θεωρώ απόλυτο φταίξιμο της ανεργίας και της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε αυτές τις μέρες .Και οσο για την ξενοφοβία που λένε δεν ισχύει! Και ο διπλανός σου άγνωστος είναι αλλά δεν τον αποφεύγεις μέχρι να μάθεις από πού κρατεί η σκούφια του.
Οι συνέπειες του ρατσισμού είναι ότι το άτομο αποδέχεται σκοταδιστικές αντιλήψεις με αποτέλεσμα την παρακώλυση της κριτικής σκέψης. Πνευματική ανελευθερία. Επίσης, ο ρατσισμός οδηγεί στην οικονομική εκμετάλλευση ατόμων και λαών. Ακόμη, εξαιτίας του ρατσισμού, υπονομεύεται η δημοκρατική λειτουργία των θεσμών από την κυριαρχία της αδικίας, της αναξιοκρατίας και την περιφρόνηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επιπλέον, μία σημαντική συνέπεια του ρατσισμού είναι ότι περιθωριοποιούνται άτομα και ομάδες. Παρεμποδίζεται η δημιουργική τους συμμετοχή στην κοινωνία και η εξέλιξη τόσο των ίδιων όσο και της κοινωνίας. Αξίζει να αναφέρουμε πως λόγω του ρατσισμού, κυριαρχεί ο φόβος ανάμεσα στους ανθρώπους με αποτέλεσμα να δημιουργείται μία κοινωνική δυσλειτουργία. Γι' αυτό και τα άτομα δε συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους.
Βέβαια, στο χέρι μας είναι να εξαλείψουμε τον ρατσισμό. Η παιδεία μας θα πρέπει να είναι ανθρωπιστική. Ακόμη η πολιτική ηγεσία δεν θα πρέπει να ενθαρρύνει τις ρατσιστικές εκδηλώσεις. Παράλληλα θα πρέπει να ασκεί υπεύθυνη πολιτική για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, για τους αλλοεθνείς και για τις μειονότητες.


* Η Ζωή Θεοδωροπούλου είναι μαθήτρια της τρίτης τάξης του Α' Γυμνασίου Μελισσίων