ήμασταν υπέρ της Θέσεις 12 και ότι : "Τώρα που «τραβάει» η υπόθεση, που «καθάρισε» το θέμα από όλους τους άλλους πλήν αυτού, τώρα είναι λάβρος κατά του «έργου». "
Είναι γνωστό σε όλους ότι η Πολιτική Κίνηση των Οικολόγων Πράσινων Ημαθίας συστήθηκε εδώ και 2 χρόνια. Πώς θα ήταν δυνατό να εμφανίζεται με θέσεις, απόψεις και προτάσεις ποιο πριν;
Τα μέλη των Οικολόγων Πράσινων στην Ημαθία παρ΄ όλα αυτά είχαν σαφή θέση και άποψη και πριν την σύσταση της Πολιτικής Κίνησης και η οποία δεν διαφέρει από τις θέσεις των Οικολόγων Πράσινων στην Ελλάδα αλλά και όλου του οικολογικού κινήματος σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίες είναι σαφείς και διατυπωμένες εδώ και δεκαετίες κι αυτή δεν είναι άλλη παρά κατά της καύσης (εν προκειμένω σε οποιαδήποτε θέση 5 ή 12 ή οποιαδήποτε άλλη ) και υπέρ μιας διαχείρισης μηδενικών αποβλήτων ( με κομποστοποίηση, ανακύκλωση, κ.λ.π.) και είμαστε οι μόνοι που καταθέσαμε ολοκληρωμένη 18σέλιδη πρόταση στη Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Βέροιας. Μπορεί να θεωρεί ο συντάκτης της επιστολής της ΟΟΒ ότι " τώρα που «τραβάει» η υπόθεση, που «καθάρισε» το θέμα από όλους τους άλλους πλην αυτού, τώρα είναι λάβρος κατά του «έργου» " αλλά μάλλον όταν τοποθετούμασταν είτε σαν άτομα είτε σαν Πολιτική Κίνηση, αυτός προτιμούσε να μην ακούει.
Με αυτή την αφορμή παραθέτουμε ακόμα μια φορά τις θέσεις μας
Η Οικολογία - Αλληλεγγύη είναι αντίθετη στην προώθηση μονάδων καύσης μέσω των μονάδων βιολογικής ξήρανσης γιατί:
Η καύση αποβλήτων είναι η μεγαλύτερη πηγή έκλυσης διοξινών, σημαντικού ποσοστού υδραργύρου και μικροσωματιδίων. Ακόμη και με την καλύτερη τεχνολογία, εκπέμπονται τοξικά βαρέα μέταλλα, άκαυστα απόβλητα και προϊόντα ατελούς καύσης.
Παράλληλα, παράγονται στερεά απόβλητα -σκουριά και τέφρα- τοξικά υγρά απόβλητα, που απαιτούν ειδική διαχείριση. Η σημερινή τεχνολογία δεν εγγυάται τη συνεχή και αδιάλειπτη παρακολούθηση των τοξικών ρύπων. Δεν εξαφανίζονται τα απόβλητα ούτε οι ρύποι και απλά μεταφέρονται από την ατμόσφαιρα στο έδαφος και στο νερό.
Είναι η πιο ακριβή μέθοδος, τόσο ως επένδυση όσο και ως λειτουργία.
Δημιουργεί τις λιγότερες θέσεις εργασίας σε σχέση με άλλες μεθόδους, όπως η ανακύκλωση, η επαναχρησιμοποίηση και η εναλλακτική διαχείριση.
Σπαταλά ενέργεια, αφού χρειάζεται περισσότερη ενέργεια για να λειτουργήσει από την ενέργεια που θα εξοικονομηθεί από το παραγόμενο προϊόν.
Θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα ΧΥΤΑ απορριμμάτων για τις περιπτώσεις διακοπής λειτουργίας του εργοστασίου για λόγους όπως απεργίες οδοκαθαριστών κτλ και ένα ΧΥΤΑ επικινδύνων τοξικών για τα υπολείμματα της καύσης.
Είναι ανταγωνιστική της ανακύκλωσης και δεν προάγει τη συνολική εφαρμογή της δέσμευσης της χώρα μας για ανάκτηση του 60% και ανακύκλωσης του 55-80% των συσκευασιών μέχρι το 2011.
Θα δεσμεύει τους ΟΤΑ για τουλάχιστον 20 - 30 χρόνια, αφού θα πρέπει να παραδίνουν συγκεκριμένες ποσότητες απορριμμάτων με συγκεκριμένη ποιοτική σύσταση στις μονάδες. Αυτό σημαίνει ότι και να θέλουν οι ΟΤΑ να αυξήσουν την πρόληψη, την ανακύκλωση ή την κομποστοποίηση, θα κινδυνεύουν να πληρώσουν μεγάλα χρηματικά ποσά για ποινικές ρήτρες, που θα υπάρχουν στις συμβάσεις.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, απορρίπτουμε την καύση και στηρίζουμε σχέδια διαχείρισης που βασίζονται πραγματικά στην αρχή της πρόληψης και της προφύλαξης, με ξεκάθαρη ιεραρχία:
ΠΡΟΛΗΨΗ, ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ, ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ, ΑΣΦΑΛΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΔΡΑΝΩΝ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΩΝ στη λύση που είναι καλύτερη οικονομικά και περιβαλλοντικά αλλά και κοινωνικά δίκαιη, αφού δε θα οδηγήσει σε επιπλέον επιβάρυνση των πολλών.
Χρειαζόμαστε δηλαδή:
- Μια πράσινη πολιτική ολοκληρωμένης διαχείρισης των αστικών στερεών απορριμμάτων (ΑΣΑ), με το χαμηλότερο κόστος, με τις περισσότερες νέες θέσεις εργασίας, με την αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος και με κοινωνικά δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου από τα απορρίμματα. Μια πολιτική που υλοποιείται με δημόσια-αυτοδιοικητική διαχείριση των απορριμμάτων και που βασίζεται πραγματικά στους τρεις άξονες (μείωση-πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση), έτσι ώστε μια πολύ μικρή ποσότητα αδρανών απορριμμάτων να καταλήγει σε χώρο υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).
- Αναθεώρηση του Περιφερειακού σχεδιασμού (ΠεΣΔΑ), αφού αυτός που εγκρίθηκε το 2005 και είχε χρονοδιάγραμμα εφαρμογής των προτεινόμενων έργων μέχρι το 2010, δεν υλοποιήθηκε, κρίθηκε κατά γενική ομολογία αναξιόπιστος αλλά είναι και ανεφάρμοστος όταν προβλέπει την κατασκευή 7 τέτοιων εργοστασίων, τα οποία είναι αδύνατον να γίνουν στην εποχή της κρίσης που διέρχεται η χώρα.
Ο νέος Περιφερειακός Σχεδιασμός θα πρέπει να στηρίζει πολιτικές αποκεντρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων, δεσμεύοντας κάθε Δήμο σε τοπικούς στόχους και ποσοστά μείωσης, ανάκτησης και ανακύκλωσης, με βάση τα προβλεπόμενα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία. Υπόψη ότι τα Περιφερειακά σχέδια διαχείρισης στερεών αποβλήτων (ΠεΣΔΑ) υπάγονται πλέον σε εκείνα τα σχέδια και προγράμματα για τα οποία απαιτείται η εκπόνηση Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης (ΣΠΕ).
Καλούμε την Περιφέρεια, τους νεοεκλεγέντες περιφερειακούς συμβούλους, τις δημοτικές αρχές, όλες τις δημιουργικές δυνάμεις αλλά και τους κοινωνικούς φορείς και τις τοπικές κοινωνίες να προωθήσουμε από κοινού μια βιώσιμη στρατηγική για τα απορρίμματα της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ώστε να απεμπλακούμε από τα αδιέξοδα, την επιβολή λύσεων «εν κρυπτώ» αλλά και το σύνδρομο «όχι στη δική μου αυλή». Πρέπει να σταματήσουμε τη συνεχιζόμενη σπατάλη πόρων και την εκτεταμένη ρύπανση του περιβάλλοντος με επιλογές που να είναι δίκαιες, οικολογικές και οικονομικά συμφέρουσες για τους πολλούς κι όχι για τους λίγους.
Είναι ώρα ευθύνης για όλους μας.
Η Τοθέτηση Τρεμόπουλου στην συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου κεντρικής Μακεδονίαςστη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κ. Μακεδονίας, 24.11.2011
Η περίπτωση του ΧΥΤΥ Ημαθίας είναι ένα ακόμη κομμάτι που έρχεται να συμπληρώσει το θέατρο του παραλόγου που παρακολουθούμε σε όλη την ελληνική επικράτεια στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Εδώ αντανακλώνται όλα τα προβλήματα τα διαρθρωτικά, νοοτροπίας κτλ και οι παθογένειες που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο.
Έχουν περάσει δέκα χρόνια που παρά τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις όλων των αρμόδιων φορέων, ΔΕΗ, ΕΥΑΘ, Δασαρχείο, Πολεοδομία, ΤΕΕ, Αρχαιολογία, και πολιτών η Ν.Α. μετά από πρόταση του ΕΣΔΑ Ημαθίας επιλέγει τη θέση 12 αν και δεν περιλαμβάνονταν στη μελέτη αξιολόγησης θέσεων (ΠΠΕΑ).
Επιλέγει τη θέση 12 που βρίσκεται νότια του ποταμού Αλιάκμονα, σε απόσταση μόλις 300 μέτρων και με υψομετρική διαφορά 100 μέτρα από τον ταμιευτήρα που υδροδοτεί από το 2003 την πόλη της Θεσσαλονίκης με 160.000 κυβικά μέτρα νερού ημερησίως. Αυτό το σημείο σχεδιάστηκε να υποδέχεται περί τους 170 τόνους σκουπιδιών ημερησίως. Εκτός αυτού, η περιοχή περιλαμβάνει τμήμα της προστατευμένης περιοχής NATURA 2000 «Στενά του Αλιάκμονα», έχει χαρακτηρισθεί ως τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους της ευρύτερης περιοχής του αρχαιολογικού χώρου Βεργίνας – Παλατιτσίων με την 8383/92 απόφαση του Υ.ΜΑ.Θ. Είναι αναδασωτέα έκταση και μεγάλο τμήμα της ανήκει στη Μονή του Αγ. Προδρόμου.
Και εφόσον την επιλέγει με αυτόν τον σκανδαλώδη τρόπο, ανεξάρτητα των πολλών και τεκμηριωμένων αντιδράσεων, επιδίδεται σε μια πολύχρονη προσπάθεια να επιβληθεί αυτή η λανθασμένη εξ αρχής επιλογή.
-Υπουργοί άλλαξαν θέση πάνω στο ίδιο ζήτημα, με εντελώς αντιφατικές Υπουργικές Αποφάσεις.
-Θεσμικά όργανα της πολιτείας, όταν το Κ.Α.Σ., άλλαξε τρεις φορές τη γνωμοδότηση του πάνω στο ίδιο ζήτημα και μάλιστα χωρίς να αλλάξουν τα δεδομένα
-Η Υπουργός ΠΕ.Κ.Α., εγκρίνει ΜΕΑ- ΧΥΤΥ σε μια πολλαπλά προστατευόμενη περιοχή (Natura 2000, Τ.Ι.Φ.Κ., ΟΥΝΕΣΚΟ-Αρχαιολογικός χώρος, Ταμιευτήρας Υδροδότησης Θεσ/νικης)
Και τελικά το Μάρτιο του 2010 ο ΕΣΔΑ Ημαθίας υπογράφει τη σύμβαση με την Ηλέκτωρ Α.Ε για μελέτη κατασκευή χρηματοδότηση και παραχώρηση εκμετάλλευσης για 25 χρόνια ύψους 28.000.000
Τον Δεκέμβριο του 2010, λίγες μόνο μέρες πριν λήξουν οι Περιβαλλοντικοί Όροι της ΚΥΑ του 2005 (30.12.2010), έπειτα από ομόφωνη γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ., εγκρίνεται η μελέτη εφαρμογής του έργου σε γήπεδο μεγαλύτερο κατά 32 στρέμματα, από το αρχικά παραχωρηθέν των 49 στρεμμάτων, δηλαδή σε ξένο οικόπεδο, δασική έκταση εν προκειμένω, η οποία μέλει να παραχωρηθεί!
Η έκταση όμως δεν περιλαμβάνεται στη Μελέτη των περιβαλλοντικών όρων, ούτε έχουν εκδοθεί νέοι περιβαλλοντικοί όροι.
Με όλα τα παραπάνω φαίνεται ξεκάθαρα μια τουλάχιστον ύποπτη συνδιαλλαγή μεταξύ του Δημοσίου και των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών η οποία δικαιολογεί την άποψη μας ότι στη διαχείριση των απορριμμάτων επιλέγεται εκείνη η μέθοδος που στοχεύει στη κερδοσκοπία σε βάρος του περιβάλλοντος, της κοινωνικής συνοχής και της οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής.
Η μέθοδος αυτή παρουσιάζεται πλέον σε όλη την επικράτεια σαν η μόνη λύση αφού για τόσα χρόνια όλοι έβλεπαν το πρόβλημα, αλλά και η κεντρική εξουσία αλλά και η τοπική αυτοδιοίκηση, στο μεγαλύτερο ποσοστό της, αδιαφορούσαν για το τι γίνονταν τα απορρίμματα, πόσο μας κόστιζαν, τι επιπτώσεις είχε η ανεπαρκής διαχείρισή τους. Η χώρα καταδικάστηκε από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και πλήρωσε πρόστιμα πολλών εκατομμυρίων ευρώ αλλά απειλείται και με νέα πρόστιμα αφού άλλα συμφωνεί με την ΕΕ και άλλα κάνει.
Πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ διατίθενται ετησίως στη συλλογή και μεταφορά των απορριμμάτων, όχι πάντα με διαφανή κι αποτελεσματικό τρόπο. Γύρω από τη διαχείριση των απορριμμάτων διαμορφώθηκαν καταστάσεις που είχαν ως αποτέλεσμα σπατάλη χρημάτων και γιγάντωση μηχανισμών διαπλοκής.
Η αδυναμία οργάνωσης έχει υψηλό κόστος. Οι υποδομές για ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων ενός μικρού νομού δεν θα κόστιζαν πάνω από κάποιες χιλιάδες ευρώ (για ανακύκλωση και κομποστοποίηση του 80-90% των απορριμμάτων). Παρ’ όλα αυτά ακόμα σχεδιάζονται μεγάλες μονάδες επεξεργασίας που κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ. Αν επικυρωθεί αυτή η σύμβαση θα κοστίσει στα επόμενα 25 χρόνια στους κατοίκους της Ημαθίας 120.000.000 €,
Όλο το σύστημα ιεράρχησης προτεραιοτήτων, μελέτης-σχεδιασμού και υλοποίησης των έργων πάσχει μια και δεν βασίζεται σε ορθολογικές επιλογές, δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες για οικολογικά και οικονομικά αποτελεσματικές λύσεις. Τεράστια ποσά δαπανώνται σε μελέτες επί μελετών που συχνά - υπάρχουν προφανώς και οι εξαιρέσεις - είναι αντιγραφή μελετών από άλλες περιοχές ή οδηγούν σε υπερβολικά δαπανηρά έργα.
Τι θα γίνει το SRF που θα παράγεται από τη συγκεκριμένη μελέτη; Θα καίγεται ή θα θάβεται; Αν λοιπόν οδηγηθεί στη καύση τότε θα απαιτηθεί και μονάδα καύσης αλλά και ΧΥΤΥ επικινδύνων. Παράλληλα αν η καύση γίνει δίχως τηλεθέρμανση τότε θεωρείται ως διάθεση από την Οδηγία 2008/98 και ως εκ τούτου δεν είναι επιλέξιμη (αφού ο μέγιστος συντελεστής ενεργειακής απόδοσης τους είναι 0.42 <0.65 που απαιτείται) Αυτό από μόνο του ακυρώνει τον ΠΕΣΔΑ Κ.Μ. που οδηγεί σε Θερμική Αξιοποίηση με την προώθηση 6 τέτοιων μονάδων στην Περιφέρεια, και θα απειληθεί πάλι η χώρα με πρόστιμα αφού είναι ξεκάθαρη η ασυμβατότητα του με την οδηγία 2008/98. Αν πάλι το SRF οδηγηθεί σε θάψιμο τότε εκτός από το κόστος της ταφής που πληρώνουμε και σήμερα θα πληρώσουμε επιπλέον για να μετατρέψουμε τα σκουπίδια σε SRF και μετά να τα θάψουμε. Θα πληρώσουμε όμως και τα πρόστιμα αφού δεν θα έχουμε επιτύχει τους στόχους ανάκτησης των ανακυκλώσιμων υλικών. Το συμπέρασμα είναι ότι ο προωθούμενος συνδυασμός παραγωγής και καύσης δευτερογενών καυσίμων είναι έντονα προβληματικός μια και: - Δεν μπορεί να επιτύχει, με οικονομικά εφικτό τρόπο, ολικό συντελεστή ενεργειακής απόδοσης μεγαλύτερο του 0,65 έτσι ώστε να είναι συμβατός με την Οδηγία 2008/98. - Είναι εξαιρετικά δαπανηρός μια και, σε σύγκριση με άλλα συστήματα όπως προκύπτει από μελέτες (περιβαλλοντικών οργανώσεων, Οικολόγοι Πράσινοι, Πανεπιστήμιο Κρήτης)απαιτεί πενταπλάσιες έως επταπλάσιες επενδύσεις και επιβαρύνει τους ΟΤΑ 7 με 9 φορές περισσότερο ετησίως. Παράδειγμα: Σύμφωνα με τη μελέτη του Πολυτεχνείου Κρήτης (Οικονομόπουλος) το εργοστάσιο στον Αγ. Αντώνιο στη Θεσσαλονίκη θα επιβαρύνει (δίχως δημόσια χρηματοδότηση) τους Ο.Τ.Α. με 189 ευρώ/t απορριμμάτων και κάθε εξυπηρετούμενο δημότη με 90 ευρώ ετησίως, ενώ το σύστημα επεξεργασίας που προκύπτει από μελέτες του Πολυτεχνείου Κρήτης θα επιβαρύνει τους Ο.Τ.Α. στη μεν Α΄ Φάση με 29 ευρώ/t απορριμμάτων και κάθε εξυπηρετούμενο δημότη με 14 ευρώ ετησίως, στη δε Β΄ Φάση με 20 ευρώ/t απορριμμάτων και κάθε εξυπηρετούμενο δημότη με 9 ευρώ ετησίως.) - Δεν είναι περιβαλλοντικά φιλικό και σίγουρα δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό. - Απαιτεί αυξημένο χρόνο εφαρμογής - Καθιστά μονόδρομο τη χρήση ΣΔΙΤ, αποκλείοντας τη δυνατότητα υλοποίησης από την τοπική αυτοδιοίκηση. - Δημιουργεί ισχυρά και δύσκολα διαχειρίσιμα υγρά απόβλητα από τις μονάδες βιολογικής ξήρανσης και αναερόβιας χώνευσης, Πέραν τούτου, όλα τα ανακυκλώσιμα υλικά (με εξαίρεση τα μέταλλα), καθώς και τα οργανικά, αντί να ανακυκλωθούν οδηγούνται σε καύση. Η καύση όπου κι αν γίνει τελικά, στην ίδια την περιοχή ή σε κάποιο άλλο μέρος δημιουργεί τοξικές αέριες εκπομπές και τοξικά στερεά κατάλοιπα με ενδεχόμενες σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των περιοίκων (βλέπε π.χ. Thompson and Anthony, 2008). Παράλληλα σύμφωνα με τον Καλλικράτη (άρθρο 206, παρ.6) οι σύνδεσμοι και οι Ανώνυμες εταιρείες που έχουν συσταθεί ως Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΣΔΑ) συγχωνεύονται σε ενιαίο σύνδεσμο στον οποίο συμμετέχουν υποχρεωτικά οι Δήμοι όλων των Περιφερειακών Ενοτήτων. Σύμφωνα μ’ αυτό δεν είμαστε σίγουροι ότι νομιμοποιείται ο ΕΣΔΑ Ημαθίας για την υπογραφή της σύμβασης αφού από τα μέλη του, ορισμένα μόνο εξακολουθούν να είναι αιρετοί και να υπογράφουν την απόφαση. Ο πρόεδρος του ΕΣΔΑ δεν επανεκλέχθηκε. Έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι οι σημερινές οικονομικές συνθήκες δεν αφήνουν περιθώρια για συνέχιση των πρακτικών, που οδήγησαν τη χώρα στη διεθνή απαξίωση και ουσιαστική χρεοκοπία. Η οικονομική κρίση, η ύφεση & η συνεπαγόμενη μείωση στην κατανάλωση (της τάξεως του >20%) μειώνει δραματικά τις ποσότητες των παραγόμενων απορριμμάτων. Το γεγονός αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη και να οδηγήσει σε επικαιροποίηση των αντίστοιχων παραδοχών και του μεσοπρόθεσμου σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων στα πλαίσια του ΠΕΣΔΑ.
Έφτασε η ώρα να αναπτυχθούν στην κοινωνία νέες ιδέες και να προωθηθούν πράσινες λύσεις στην κρίση, ακόμα και αν πρόκειται για τα σκουπίδια. Ναι είναι δικά μας τα σκουπίδια. Δεν μπορούμε να τα εξαφανίσουμε. Αλλά οι οικολογικές λύσεις για τα σκουπίδια είναι οικονομικά αποτελεσματικές, συναντάνε την κοινωνική αποδοχή, δημιουργούν θέσεις εργασίας στην ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση και κομποστοποίηση. Κάθε ευρώ που επενδύεται σε οικολογικές λύσεις έχει θετικό αποτέλεσμα, περιορίζει τις δαπάνες των δήμων, αν είναι σωστά οργανωμένοι και ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις μιας σύγχρονης λειτουργίας της διοίκησης. Οι ενεργοί πολίτες δεν πρέπει απλώς να απαιτήσουν τερματισμό της διαπλοκής και της διαφθοράς, αποτελεσματική αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων και των πόρων σε τοπικό επίπεδο (τέλη καθαριότητας), αλλά και να υιοθετήσουν νέες στάσεις ζωής, υπευθυνότητα και προστασία του δημόσιου συμφέροντος και του δημόσιου χώρου.
Η κρίση απαιτεί βαθιές αλλαγές, προτάσεις και αλληλεγγύη. Κάθε πρόβλημα είναι και μια ευκαιρία για να αλλάξουμε. Είναι, ίσως, η ώρα να περάσουμε από την οργή στη συνειδητή επιλογή της αλλαγής πολιτικής, της κοινωνικής οργάνωσης και της ίδιας της καθημερινής ζωής.
Καταθέτουμε και κείμενο με ολοκληρωμένη πρόταση για τη διαχείριση των ΑΣΑ στο Ν. Ημαθίας( Στην διάθεση των ενδιαφερομένων)
Οι θέσεις μας αναρτημένες στο διαδίκτυο : http://oikoveria.blogspot.com/2011/05/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου