Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

ΑΡΘΡΟ: SPECIAL OLYMPICS

του Παντελή Καλόγερου

Ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική

Εδώ και δεκαετίες οι άνθρωποι με αναπηρία στην Ελλάδα, βιώνουν τον απόλυτο αποκλεισμό σε πολιτικό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό, εργασιακό και οικονομικό επίπεδο. Αλλά το σπουδαιότερο (και αυτό αφορά όλους τους Έλληνες) βιώνουν την ανύπαρκτη ιατρική και κοινωνική πολιτική,...
άσχετα αν κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα πράγματα δήθεν άλλαξαν και δεν είναι όπως παλιά. Φτιάχνονται λένε ράμπες στα πεζοδρόμια. Ε και; Μια ράμπα φέρνει τον πολιτισμό; Διοργανώνουμε τα Special Olympics. Ε και; Τί σημαίνει αυτό; Απλά τα βγάζουν λίγο τα παιδιά έξω, διοργανώνουν φιλανθρωπικά γκαλά (για να σώσουν την ψυχή τους), φωτογραφίζονται με τα παιδιά και μετά τί; Κλείνονται στα σπίτια ή σε ιδρύματα μέχρι να θελήσουν οι κυρίες και οι κύριοι να τα ξαναβγάλουν έξω! Και όλα αυτά γίνονται σε μια Ελλάδα που κόβει τις παροχές σε βοηθήματα ζωής κατά 50% και οδηγεί αυτόματα τα ΑΜΕΑ σε αποκλεισμό από την ίδια τη ζωή. Ένα απλό παράδειγμα σε υποχρεώνει να κατουράς μια φορά την ημέρα. Οι υπόλοιπες κοστίζουν 20 ευρώ το κατούρημα οπότε ή δεν πίνεις νερό και δεν κατουράς ή κατουράς και 20 ευρώ φτηνά – φτηνά, όχι τίποτα εξειδικευμένο. Για αποκατάσταση δεν γίνεται λόγος. Έχεις λεφτά κάνεις, δεν έχεις μένεις σε κρεβάτι μέχρι να πεθάνεις. Διότι οι πολιτικές ετών άφησαν την Ελλάδα με ένα κέντρο αποκατάστασης και όταν φτιάχτηκαν τα ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ, αμέσως έδωσαν χρηματοδότηση για την κατασκευή ιδωτικών κέντρων που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Τα δε ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ υπολειτουργούν με 3-4 άτομα προσωπικό, έτσι για να λένε ότι έχουν δομές αποκατάστασης.

Ελλάδα της υποκρισίαςΚαι κάτι τελευταίο. Τώρα γίνονται το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα κολύμβησης στο Βερολίνο και πληρώνουν οι αθλητές 2800 ευρώ έκαστος για να συμμετάσχουν.

Η Ελλάδα της υποκρισίας, η Ελλάδα της ξεφτίλας! Πότε ρε θα δείτε στα μάτια αυτό το λαό που τον έχετε κάνει ζυμάρι και τον πλάθετε κατά πως θέλετε εσείς με τους Πρετεντέρηδες και του Καψήδες; Αλλά για να κοιτάξεις κάποιον στα μάτια πρέπει να έχεις κότσια και εσείς δεν τα έχετε, ποτέ δεν τα είχατε. Αλλά έστω και λίγο αργά εμείς κοιταζόμαστε στα μάτια, μαζευόμαστε στις πλατείες, κατεβαίνουμε στους δρόμους και τουλάχιστον μιλάμε βρε αδερφέ!


*(παραολυμπιονίκης, μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χίου και της Ανταρσία στο Αιγαίο)

antarsyachios

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου