Θεωρώ ότι η κατεύθυνση των συνενώσεων και της χωροταξικής μεγιστοποίησης των δομών της Αυτοδιοίκησης είναι σωστή. Ωστόσο πρέπει να ξεκαθαρίσουν το συντομότερο δυνατό τα ζητήματα της οικονομικής αυτοτέλειας των νέων δομών και το ζήτημα του εύρους των αρμοδιοτήτων. Είμαι πεπεισμένος ότι η διαβούλευση που γίνεται θα εμπλουτίσει το διάλογο και στη συνέχεια το νομοσχέδιο με τις θέσεις των ανθρώπων της Αυτοδιοίκησης, φωτίζοντας
τα σκοτεινά σημεία και δίνοντας διευκρινήσεις στα ζητήματα που πρέπει να διευκρινιστούν. Το ζητούμενο είναι οι προτάσεις αυτές να εισακουστούν.
Θεωρώ ότι ο νέος Διοικητικός Χάρτης είναι αναγκαίος στη χώρα μας. Όχι τώρα, αλλά από πολλά χρόνια. Ήταν ένα καλό βήμα το σχέδιο «Καποδίστριας», αλλά ήταν άτολμο. Δημιούργησε μικρούς και ασθενικούς Δήμους στη θέση των κοινοτήτων, που δεν έλυσαν τα προβλήματα και κυρίως δεν συνέδεσαν την παρουσία τους με την αναπτυξιακή διαδικασία. Το παρόν βήμα του «Καλλικράτη» είναι πράγματι πιο τολμηρό. Όχι μόνο ισχυροποιεί τους Δήμους κάνοντάς τους μεγάλες οργανωμένες διοικητικές ενότητες με ρόλο στην τοπική ανάπτυξη, αλλά αποδεσμεύει και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση από το ρόλο ενός μεσάζοντα χωρίς δυνατότητα ή προοπτική κέρδους.
Οφείλουμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι το μοντέλο μιας διογκωμένης κεντρικής εξουσίας, που απ’ αυτήν ξεκινούν και σ’ αυτήν καταλήγουν όλα, απέτυχε πλήρως. Δεν είναι αυθαίρετο το συμπέρασμα αυτό, αλλά αξιολογείται από το σχεδόν μηδενικό αναπτυξιακό αποτέλεσμα πολυετών προσπαθειών. Η παραγόμενη πολιτική ετών, δημιούργησε την Ελλάδα των δύο ταχυτήτων. Δημιούργησε μια πόλη ίση περίπου με τη μισή Ελλάδα, η οποία μαζί με τη Θεσσαλονίκη εμφανίζουν τάσεις απορρόφησης και της άλλης μισής. Εδώ θέλω να επισημάνω το ρόλο των δύο αυτών πόλεων στο σχεδιασμό των περιφερειών. Αντί για αποκέντρωση, φημολογείται ότι θα έχουμε συγκέντρωση υπηρεσιών και πόρων. Οι ευθύνες δεν είναι φυσικά των πόλεων, αλλά των πολιτικών και της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Με βάση τα παραπάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι μπορεί η χώρα μας να έχει σημαντικό οικονομικό πρόβλημα, αλλά το μεγαλύτερό μας έλλειμμα είναι πολιτικό. Είναι πρόβλημα πολιτικής ανασφάλειας απέναντι στις ευθύνες μας, πρόβλημα έλλειψης αυτογνωσίας και διορατικότητας απέναντι στο μέλλον, πρόβλημα εντοπισμού του κέντρου βάρους των στοχεύσεών μας. Είναι, κατά την άποψή μου, ένα λάθος που όσο πιο γρήγορα σταματήσει, τόσο πιο γρήγορα θα έλθει η περιφερειακή ανάκαμψη. Ο «Καλλικράτης» φαντάζει το φάρμακο σ’ αυτό, αρκεί να εφαρμοστεί όπως πρέπει, προς όφελος της ισόρροπης ανάπτυξης, της αειφορίας και πάνω απ’ όλα της εξυπηρέτησης του πολίτη. Ο τόπος δεν έχει ανάγκη από έναν ακόμη θεσμό. Αλλά ένα θεσμό αποτελεσματικό, βιώσιμο και με περιφερειακή συνείδηση.
Άντε καλά. Πές μας τώρα και ένα διπάτ.
ΑπάντησηΔιαγραφή